محورهای بالا بر ( به انگلیسی Lift axle)، که همینطور با اسم airlift axle یا این که drop axle شناخته میشوند، در برخی از کامیونهای کمپرسی و تریلرها بکار میروند.
لوازم یدکی دوو در یدکی حقی مشهد پیروزی
این محورها به طور مکانیکی، قابل بالا و تحت شدن می باشند. زمانی نیاز به ارتقاء گنجایش وزن یا این که توزیع وزن روی چرخهای بیشتر وجود داراست، شالوده به ذیل می آید. در شکل عدم نیاز، اساس بالا برده میگردد تا استهلاک مبنا و ساییدگی لاستیکها را کاهش و چسبندگی چرخهای مانده را ارتقا دهد.
هر لاستیک دارنده مقاومت غلتشی میباشد – نیروی مایحتاج برای غلتیدن آن در جاده میباشد. سوختن سوخت راهی برای غلبه بر این میباشد. مقاومت غلتشی لاستیک را گرم می نماید و گرما به علاوه اصطکاک از سطح جاده چیزی میباشد که لاستیک را تخریب می نماید.
کامیون ها دارنده یکسری اساس با دو یا این که چهار لاستیک در هر مبنا می باشند تا وزن را روی سطح جاده پخش نمایند. حداکثر وزن برای هر نوع اساس وجود دارااست، براین اساس برای حمل وزنه های هنگفت ، کامیون ها به یک سری اساس نیاز دارا هستند. البته، هنگامی که کامیون یا این که تریلر خالی میباشد، دلیلی نیست که آن محورها هنگامی که وزن نیست بچرخد تا آن را توجیه نماید.
بالا رفتن پایه، منجر کاهش سایش جانبی در پیچهای تند میگردد و قابلیت تکان با سرعت بیشتر را مهیا مینماید. در بعضا مواقع، برای به دور زدن بدون نقص وسیله نقلیه، نیاز به بالا بردن اساس مازاد وجود دارااست. یکسری کمپانی، سامانه کامپیوتری در دست گرفتن بالاگیر (computer-controlled airlift) را در کامیون و تریلرهای خویش به فعالیت بردهاند. درین سامانه، با وصال گنجایش توشه مبنا مهم به حد مجاز، محورهای فرعی به طور اتومات تحت می آیند. همینطور، محورهای فرعی را میقدرت با فشار یک دکمه برای توان مانور بیشتر بلند کرد.
در حالی کهاین زخم اندکی بیشتر از پخش کردن وزن بر روی تعداد متعددی از محورها به سطح جاده وارد مینماید، مقامات جاده اذن گردآوری شدن را میدهند
- ۰ ۰
- ۰ نظر