تاریخچه سنسور نوروروشنایی یا این که به عبارتی اتولایت ماشین به دهه ۱۹۶۰ میلادی برمی‌شود.
در آن فرصت کمپانی کادیلاک نخسین بار از آپشن لامپ‌های اتوماتیک روی محصول ها خویش پرده‌برداری کرد. اسم این سیستم در آن مجال Twilight Sentinel در معنای پاسبان سپیده‌دم نهاده شد؛ چراکه در آن روز ها اکثر رانندگان از پر‌نور کردن لامپ‌ها هنگام رانندگی در شب و مجاورت صبح جلوگیری می‌کردند.
این مورد سبب می شد تا داده های عددی تصادفات ناشی از چشم نشدن خودروها با لامپ بی سر و صدا هم زمان با ظلمات هوا ارتقا پیدا نماید. براین اساس کمپانی کادیلاک این خلاقیت را به بازار آورد و ایمنی تولید ها خویش را ارتقاء بخشید.
شیوه سعی اتولایت خودرو
اتولایت که با اسم سنسور روشنایی هم شناخته می شود، در واقع یکی اجزای سیستم برق خودرو به حساب می آید. در‌این سامانه، سنسورهای نوروفروغ روی داشبرد یا این که پشت آینه اواسط نصب می گردند. این سنسورها، انرژی نور و روشنایی خورشید یا این که به عبارتی فوتون‌ها را اخذ می‌نمایند و مبنی بر تغییراتی که در واحد سنجش روشنایی اطراف به وجود می آید، ولتاژ خروجی و مقاومت الکتریکی مختلفی را از خویش تکثیر می دهند.
این تغییرات به وسیله مدارهای الکتریکی تعبیه‌گردیده در مسیر آن‌ها به سیگنال تبدیل می‌گردد و این سیگنال نیز به سمت ICU ارسال گردد. آی‌سی‌یو یا این که به عبارتی واحد پردازشگر مرکزی خودرو بر پایه ی نرم افزار‌های از پیش گزینش‌گردیده، میتواند سیگنال متبوع را تجزیه و بررسی کرده و مبنی بر آن لامپ‌های خودرو را پر‌نور یا این که خموشی نماید.
- ۰ ۰
- ۰ نظر