اولی سیستم صوتی به‌عمل گرفته گردیده در خودروها در ایالات متحده و به وسیله موتورولا ساخت و ساز شد.
این سیستم که صرفا مشمول یک رادیوی تک‌بانده بود. همین سیستم چندی آن گاه در خودروهای پلیس به‌مراد ارسال و اخذ سیگنال‌های رادیویی دو موج نصب شد. موتورولا ابتکار عمل خویش را در دهه ۳۰ میلادی رونمایی کرد و تا دهه ۵۰ میلادی یکه‌تاز این عرصه باقی ماند. درین دو دهه عموما سیستم صوتی نام برده را در خودروهای آمریکایی شاهد بودیم.
ولی در سال ۱۹۳۵، درنهایت در آلمان کمپانی بلاپونکت چیره به ابتکار عمل سیستمی نو و مجهز‌خیس شد. این سیستم که به مشتری قابلیت گزینش فرکانس رادیویی متبوع فی مابین امواج گوناگون را می‌اعطا کرد، از نوع سیستم صوتی رادیویی FM با سیستم شاگرد صوتی بود. به دنبال، گسترش ترانزیستورها گسترش سیستم‌های صوتی خودروها را نیز در ادامه داشت. سیستم‌های نو توانمند به پخش کاست بودند. فیلیپس او‌لین سیستم صوتی خودرو با این قابلیت و امکان را ساخت‌و‌ساز کرد که در کرایسلر تعبیه شد. به دنبال پایونر و آلپاین وارد عرصه شدند تا رقابت تنگاتنگ دربین عرضه‌کنندگان سیستم‌های صوتی خودرویی، ارتقای هرروزه آنان را در پی داشته باشد.
ارتقای متبوع منجر شد تا در دهه ۷۰ میلادی، کمپانی‌ها درپی عرضه سیستمی کیفیت خوب صدای خوب باشند. در‌این فرصت دیگر فقط امکان‌های پخش آیتم دقت خلا. بدین ترتیب باندهای توانمند‌خیس، پرتعداد‌خیس و با صدای بیشتر وارد این عرصه شدند. در دهه ۸۰ شاهد ورود ساب‌ووفرها و آمپیلی‌فایرها بودیم. با استارت دهه‌ی ۹۰، بعد از ظهر CDها و تبدیل شرایط از آنالوگ به دیجیتال استارت شد. نادر‌معدود بعد از ظهر پخش کاست رو به معدود‌رنگی گرایید. اینک در قرن ۲۱، سیستم‌های صوتی در صنعت خودرو، ترکیبی گردیده‌اند از بالاترین مهندسی‌های الکترونیک، هوش تصنعی و صداشناسی.
- ۰ ۰
- ۰ نظر