تا دهه ۱۸۹۰ میلادی، بیشتر خودروها برای ترمز کردن به یک بلوک چوبی متکی بودند. راننده اهرمی را فشار می بخشید که به نوبه خویش بلوک را به چرخ ها می سایید و سبب ساخت اصطکاک و توقف خودرو می‌شد. همان طور که اتومبیل ها سریع‌خیس و توسعه یافته‌خیس شدند و چرخ های خودروها هم بغرنج‌خیس شدند، دیگر به کار گیری از بلوک چوبی طریق کارآمدی عدم وجود. در سال ۱۸۹۸ میلادی، مخترعی به اسم Elmer Ambrose Sperry او‌لین چاره را برای توقف سریع‌خیس وسایل نقلیه پیاده سازی کرد.
خودرویی مجهز به ترمزهای دیسکی چرخ و روتور که بسیار مشابه ترمزهای دوچرخه شغل میکرد. او‌لین به کارگیری از لنت ترمز ماشین هم به قرن نوزدهم گشوده می شود. برتا بنز اختراع کننده مشهور و همسر کارل بنز (بنیانگذار مرسدس بنز) او‌لین لنت ترمز را از چرم تشکیل داد.
از آن فرصت با توسعه و گسترش تکنولوژی، مواد آیتم به کار گیری برای تشکیل داد لنت ترمز هم تکامل یافته و فرمولاسیون ایجاد لنت نیز از مواد اول غامض‌تری سود گرفته میباشد. از میانه تا اواخر قرن بیستم، ایجاد کنندگان استارت به ساخت‌و‌ساز لنت های سرامیکی، فلزی و ارگانیک کردند که امروزه به کارگیری می‌شود. حالا که با تاریخچه لنت ترمز آشنا شدید بد وجود ندارد نگاهی به تکامل سیستم خودروها در پی داشته باشیم تا بدانیم این سیستم ایمنی خودروها در حین فرصت با چه بسط هایی مواجه گردیده است.
- ۰ ۰
- ۰ نظر